مورفین

اکثر افرادی که دچار حمله ی قلبی شده اند، ناراحتی و اضطراب شدیدی را تجربه می کنند. مورفین اثر آرام بخش دارد و حجم کار قلب را کاهش می دهد و برای زمانی که نیتروگلیسیرین قابل استفاده نباشد یا مؤثر واقع نشود، تجویز می شود. با وجود این، داده های اخیر نشان می دهد که این دارو ممکن است با داروهای ضد پلاکت تداخل داشته باشد و اثربخشی آن ها را کاهش دهد و همچنین ممکن است خطر مرگ را نیز اندکی افزایش دهد.

مسدود کننده های بتا

کاهش حجم کار قلب به محدود کردن آسیب بافت نیز کمک می کند، به همین دلیل معمولاً یک داروی بتا بلاکر برای کند کردن ضربان قلب تجویز می شود. با آهسته شدن ضربان، قلب قادر خواهد بود کار سخت کمتری انجام داده و بدین گونه ناحیه و مساحت بافت آسیب دیده را کاهش دهد.

مسدود کننده های کانال کلسیم

مسدود کننده های کانال کلسیم، از تنگ شدن (انقباض) عروق خونی جلوگیری می کنند و می توانند با اسپاسم عروق کرونر مقابله نمایند. تمامی مسدود کننده های کانال کلسیم، فشار خون را کاهش می دهند. برخی از این داروها مانند وراپامیل و دیلتیازم ممکن است ضربان قلب را نیز آهسته کنند. اثر این داروها می تواند برای بسیاری از افراد – به خصوص کسانی که نمی توانند از بتا بلاکرها استفاده کنند یا نیترات ها به اندازه ی کافی مشکل آن ها را تسکین نمی دهند – مفید باشد.

رانولازین

داروی رانولازین برای درمان آنژین در افرادی استفاده می شود که علی رغم مصرف سایر درمان های ضد آنژین، همچنان علائم آن را تجربه می کنند.