دیابت نوع ۲ در مردان یک بیماری مزمن است که در آن نحوه‌ی سوزاندن قند (گلوکز) و تولید انرژی در بدن دچار اختلال می‌شود. انسولین، هورمونی است که حرکت قند به درون سلول‌ها را تنظیم می‌کند. در دیابت نسبت به اثرات انسولین مقاومت وجود دارد یا اصلا انسولین کافی تولید نمی‌شود.
دیابت نوع ۲ را به عنوان دیابت بالغین می‌شناسند ولی روز‌به‌روز کودکان بیشتری هم با این بیماری تشخیص داده می‌شوند که احتمالا بیشتر از همه به دلیل افزایش چاقی در کودکان است.
علائم و نشانه های دیابت نوع ۲ چیست؟
علائم دیابت نوع ۲ در مردان معمولا به تدریج ایجاد می‌شود. در واقع ممکن است چندین سال دیابت بدون علامت داشته باشید و از آن بی‌خبر باشید.
موارد زیر احتمال دیابت را در فرد مطرح می‌کند:
✅ افزایش تشنگی
✅ ادرار کردن مکرر
✅ افزایش گرسنگی
✅ کاهش وزن ناخواسته
✅ خستگی
✅ تاری دید
✅ تأخیر در بهبود زخم‌ها
✅ عفونت‌های مکرر
✅ تیره شدن بعضی نواحی پوست به ویژه در زیر بغل و گردن
در صورت بروز هر یک از علائم بالا برای بررسی دیابت نوع ۲ با پزشک مشورت کنید.
از عوارض دیابت چه می دانید؟
چه عواملی باعث بروز دیابت می‌شود؟
دیابت نوع ۲ زمانی ایجاد می‌شود که بدن نسبت به انسولین مقاوم شود یا غده پانکراس نتواند انسولین کافی تولید کند. دلیل این که دقیقا چرا این اتفاق می‌افتد نامشخص است اما به نظر می‌رسد عوامل ژنتیکی و محیطی از جمله افزایش وزن و عدم فعالیت بدنی از علائم دیابت نوع ۲ در مردان محسوب می شوند و در ایجاد آن موثر اند.
نحوه کارکرد انسولین چگونه است؟
انسولین هورمونی است که از غد‌ه‌‌ی پانکراس واقع در قسمت پشتی و تحتانی معده ترشح می‌شود.
- پانکراس، انسولین را به درون جریان خون می‌ریزد.
- انسولین در خون به گردش درمی‌آید و باعث می‌شود قند وارد سلول‌ها شود.
- با این کار، انسولین میزان قند موجود در خون را کاهش می‌دهد.
- با کاهش میزان قند خون، ترشح انسولین در پانکراس هم کاهش پیدا می‌کند.
نقش گلوکز در دیابت نوع دو چیست؟
گلوکز به عنوان یک نوع قند، مهم‌ترین منبع انرژی سلول‌های تشکیل دهنده‌ی بافت عضلانی و سایر بافت‌های بدن است.
- گلوکز از دو منبع اصلی تأمین می‌شود: غذا و کبد
- قند موجود در غذا از طریق دستگاه گوارش و روده‌ها وارد جریان خون می‌شود و با کمک انسولین به سلول‌ها می‌رود.
- کبد نقش ذخیره‌کننده و تولیدکننده‌ی گلوکز را دارد.
- وقتی سطح گلوکز بدن پایین می‌افتد مثل زمانی که مدت زیادی غذا نخورده‌اید، کبد شما گلیکوژن ذخیره شده را تجزیه و به گلوکز تبدیل می‌کند تا سطح گلوکز در محدوده‌ی طبیعی باقی بماند.
در دیابت نوع ۱ که نسبت به نوع ۲ شیوع کمتری دارد، سیستم ایمنی بدن به اشتباه، سلول‌های بتا را تخریب می‌کند و بدن دچار کمبود یا نبود انسولین می‌شود.
۱۰ عاملی که خطر دیابت نوع ۲ در مردان را افزایش می دهد
✅ وزن
افزایش وزن یکی از عوامل اصلی خطر دیابت نوع ۲ است. با این حال، برای این که دیابت نوع ۲ داشته باشید الزامی به داشتن اضافه‌وزن نیست.
✅ توزیع چربی بدن
اگر بیشتر چربی بدن شما در شکم ذخیره شود خطر دیابت نوع ۲ برای شما بیشتر از ذخیره شدن چربی در هر جای دیگری مثل باسن یا ران پا است. خطر دیابت نوع ۲ در مردهایی که دور کمر بیشتر از ۶/۱۰۱ سانتی‌متر یا زنانی که دور کمر بیشتر از ۹/۸۸ سانتی‌متر داشته باشند بیشتر است.
✅ عدم فعالیت بدنی
هرچقدر فعالیت بدنی کمتری داشته باشید، خطر دیابت نوع ۲ در شما بیشتر است. فعالیت بدنی کمک می‌کند که وزن خود را حفظ کنید، گلوکز بیشتری به عنوان انرژی مصرف کنید و سلول‌های شما حساسیت بیشتری نسبت به انسولیت داشته باشند.
✅ سابقه خانوادگی
خطر دیابت نوع ۲ در صورتی که پدر و مادر یا خواهر و برادر شما دیابت نوع ۲ داشته باشند افزایش پیدا می‌کند.
✅ نژاد
خطر دیابت در بعضی از نژاد‌ها بیشتر است.
✅ سن
با افزایش سن به ویژه در بالای ۴۵ سال، خطر دیابت نوع ۲ هم افزایش پیدا می‌کند. شاید دلیل اصلی آن کمتر شدن فعالیت بدنی، از دست دادن توده عضلانی و افزایش وزن با افزایش سن باشد. اما امروزه دیابت نوع ۲ به سرعت در کودکان، نوجوانان و جوانان هم در حال افزایش است.
✅ پیش‌دیابت
پیش‌دیابت به شرایطی گفته می‌شود که در آن قند خون بالاتر از مقدار طبیعی است اما نه به اندازه‌ای که به آن بتوان گفت دیابت. اگر پیش‌دیابت درمان نشود معمولا در آینده تبدیل به دیابت نوع ۲ می‌شود.
✅ دیابت بارداری
اگر در زمان بارداری دچار دیابت بارداری شده باشید خطر ایجاد دیابت نوع ۲ در شما بیشتر است. اگر نوزادی با وزن بیشتر از ۴ کیلوگرم به دنیا بیاورید هم در معرض خطر دیابت نوع ۲ هستید.
✅ سندرم تخمدان پلی‌کیستیک
داشتن سندرم تخمدان پلی‌کیستیک در زنان می‌تواند خطر ایجاد دیابت را افزایش دهد. این سندرم با علائمی مثل پریودهای نامنظم، افزایش رویش مو و چاقی خود را نشان می‌دهد.
✅ تیرگی پوست به‌ویژه در ناحیه زیربغل و گردن
این علامت معمولا نشان دهنده‌ی مقاومت به انسولین است.
