سی تی اسکن قلب نوعی عکس برداری از قلب است که پزشک برای تشخیص دقیق مشکل قلب از این روش استفاده میکند. در سی تی اسکن قلب برای تولید تصاویر دقیق قلب و شریان ها از اشعه ی ایکس استفاده می شود و پزشک می تواند آنها را روی صفحه نمایش کامپیوتر ببیند. تصاویر با استفاده از تعدادی ردیاب گرفته می شوند. هرچه تعداد ردیاب ها بیشتر باشد، تصاویر واضح تر خواهند بود و برای تشخیص درست به پزشک کمک بیشتری می کنند.در اینجا قصد داریم نحوه ی امتیاز دهی میوکارد یا همان SRS ،SSS و SDS در اسکن قلب را بررسی کنیم
انواع روش های اسکن قلب
دو روش برای سی تی قلب وجود دارد:
– دیگری سی تی نمره کلسیم.
سندرم سینوس بیمار(SSS)
سندرم سینوس بیمار، نوعی اختلال در ضربان قلب است که روی گره سینوسی یا ضربان ساز طبیعی قلب تأثیر می گذارد. گره سینوسی، مسئول کنترل ضربان قلب می باشد. با وجود سندرم سینوسی بیمار، ضربان قلب آهسته تر می زند. همچنین ممکن است مکث های طولانی بین ضربان های قلب و یا ضربان های قلب نامنظم (آریتمی) را تجربه کنید. زمانی که سندرم سینوسی بیمار دارید، علائم ممکن است قابل توجه نباشند. علائم در برخی از افراد ممکن است بیایند و بروند. علائم سندرم سینوسی بیمار شامل موارد زیر می شوند:
- تپش قلب
- ضربان قلب سریع
- سرگیجه
- تنگی نفس
- غش کردن
- ناراحتی قفسه سینه یا درد
- ضربان قلب آهسته یا برادی کاردی
با اینکه این مشکل قلبی شایع نیست، اما یکی از علل سندرم سینوسی بیمار می تواند فرسودگی بافت قلب بر اثر بالا رفتن سن یا بیماری قلبی باشد. همچنین در صورت ابتلا به بیماری آپنه انسدادی خواب، بیماری های التهابی یا مصرف داروهای خاص ممکن است مستعد سندرم سینوسی بیمار باشید.
SRS ،SSS و SDS در اسکن قلب
امتیازدهی جهانی پرفیوژن میوکارد از نمرات زیر استفاده می کند: نمره استرس مجموع (SSS)، نمره استراحت مجموع (SRS) و نمره اختلاف جمع (SDS). نمره استرس مجموع، مجموع نمرات فرد از ۱۷ بخش نقشه ی قطبی است که در طول استرس به دست می آید. زمانی که مقادیر نمره استرس مجموع کمتر از ۴ باشد، پرفیوژن طبیعی و یا مقداری غیرطبیعی است، یعنی هیچ اختلال پرفیوژن قابل توجهی وجود ندارد. نتیجه ۴ تا ۸ نشان دهنده ی پرفیوژن غیرطبیعی خفیف است؛ ۹ تا ۱۳ پرفیوژن غیرطبیعی متوسط و ۱۳ به بالا نشان دهنده ی وجود ایسکمی وسیع و قابل توجه است. با توجه به تعداد بخش های پرفیوژن غیرطبیعی، زمانی که ۱ یا ۲ بخش را درگیر می کند، ناحیه ی ایسکمی کوچک می باشد، زمانی که ۳ یا ۴ بخش را درگیر می کند متوسط و زمانی که ۵ بخش به بالا را درگیر می کند، ناحیه ایسکمی بزرگ است.
SDS = اختلاف بین SSS و SRS
SDS با کم کردن SRS از SSS به دست می آید. (SDS = SSS – SRS). این مقدار برای توصیف میزان برگشت پذیری ایسکمی/نقص استفاده می شود. امتیاز SDS 0-1 نشان می دهد که هیچ ایسکمی وجود ندارد؛ نمرات ۴-۲ نشانه ی ایسکمی خفیف است؛ نمرات ۶-۵ ایسکمی متوسط را نشان می دهد؛ در حالیکه نمرات ۷ به بالا ایسکمی شدید را نشان می دهد که نشان دهنده ی نقص پرفیوژن استرس قابل توجه است.
دکتر محمد حسین نجفی متخصص قلب و عروق و فوق تخصص آنژیوپلاستی
