گاباپنتین دارویی است که با نامهای تجاری متعددی (معمولا نورونتین) فروخته میشود و فرم های عمومی متعددی از این دارو وجود دارد. گاباپنتین به طور رسمی به عنوان یک داروی ضد تشنج ذکر شده است؛به این معنی که برای کنترل تشنج طراحی شده است. همچنین برای رفع انواع خاصی از درد ها، برای کنترل اضطراب در انواع خاصی از اختلالات سلامت روان، برای درمان علائم ترک و برای کاربردهای متعدد دیگر استفاده می شود.
گاباپنتین به عنوان فرم مصنوعی انتقال دهنده عصبی GABA یا گاما آمینوبوتیریک اسید طراحی شده است. GABA انتقال دهنده عصبی مهاری اولیه در مغز و نخاع است. انتقالدهنده های عصبی موادی شیمیایی هستند که با فعال شدن نورونهای مغز و نخاع توسط آنها آزاد میشوند و به نورونها اجازه می دهند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و انواع مختلف رفتارها را ایجاد کنند. انتقالدهنده های عصبی مهاری مانند GABA، فعالیت نورون های دیگر را کاهش می دهند و اجازه فعایت انواع مختلف کنترل و ارتباط بین نورونها در مغز و نخاع را صادر می کنند.
قرص گاباپنتین ۳۰۰ ایا مواد مخدر است
درست است که داروی گاباپنتین و مواد مخدر شباهت هایی جزئی دارند، اما داروهای بسیار متفاوتی هستند. گاباپنتین یک داروی مخدر نیست و مانند اکثر داروهای مخدر به عنوان یک داروی سوء مصرف خطرناک در نظر گرفته نمی شود.
قرص گاباپنتین ۳۰۰ برای چیست
مواد مخدر چیست؟
داروهای مخدر از موادی که از گیاه خشخاش آسیایی (از تریاک) به دست میآیند یا مواد شیمیایی ساخته شده مصنوعی هستند که شبیه گونه های مختلف مواد موجود در تریاک هستند. مصرف اولیه داروهای مخدر برای کنترل درد است، اگرچه موارد دیگری مانند کنترل سرفه یا اسهال نیز وجود دارد.
دارو های مخدر دارو های قابل توجهی برای سوء مصرف هستند و در رسانه ها به عنوان مواد مخدر مورد توجه زیادی قرار گرفته اند.
برخی از داروهای مخدر بسیار رایج و شناخته شده عبارتند از هروئین و داروهای تجویزی مانند مورفین، ویکودین (ترکیبی از مسکن بدون نسخه استامینوفن و داروی مخدر هیدروکودون) که فروش آن در بازارهای ایالات متحده متوقف شد، OxyContin (داروی مخدر اکسی کدون) و بسیاری دیگر.
تفاوت ها و شباهت های عمده بین مواد مخدر و گاباپنتین
هر دو دارو مکانیسم های اثر متفاوتی دارند. مکانیسم اثر گاباپنتین کاملا شناخته شده نیست. حتی اگر به عنوان یک شکل مصنوعی از انتقال دهنده عصبی GABA طراحی شده باشد، به گیرنده های GABA متصل نمی شود.
در عوض، به نظر میرسد که بر فعالیت الکتریکی درون نورون تاثیر میگذارد و این ممکن است منجر به یک واکنش مهاری یا کند کنندگی شود که ممکن است منجر به افزایش سطح GABA در مغز و نخاع شود.
این انتقال دهنده های عصبی اغلب در مجموع به عنوان مواد مخدر درون زا و گیرنده ها به عنوان گیرنده های مواد مخدر شناخته می شوند. بنابراین هر دو دارو از نظر شیمیایی با مکانیسم های اثر متفاوت از یکدیگر متفاوت هستند.
برای استفاده قانونی از هر دو دارو نیاز به نسخه پزشک است. با این حال گاباپنتین به عنوان یک ماده کنترل شده توسط اداره مبارزه با مواد مخدر ایالات متحده (DEA) در فهرست دارو های غیر مجاز قرار نگرفته است، در حالی که همه داروهای مخدر مواد کنترل شده هستند.
DEA در حال نظارت دقیق بر مواد مخدر است و افراد باید نسخه جدیدی را از پزشک خود دریافت کنند تا پس از اتمام دارو به استفاده از آن ادامه دهند. در حالی که این امر در مورد گاباپنتین صدق نمی کند. بنابراین سطح کنترل اعمال شده روی این داروها کاملا متفاوت است.
به نظر می رسد هر دوی داروی گاباپنتین و مواد مخدر عملکرد نورون های مغز و نخاع (سیستم عصبی مرکزی) را کند می کنند، اما همانطور که قبلا ذکر شد، آنها این کار را با مکانیسم های متفاوت عمل انجام می دهند.
بنابراین هر دو دارو می توانند برای درمان مشکلاتی با تجربه ذهنی درد که حاصل از انواع خاصی از سیگنال ها در مغز هستند مورد استفاده قرار گیرند. هر دو دارو با کاهش سرعت فرآیند سیگنال دهی در مغز، می توانند این تجربه ذهنی درد را تحت تاثیر قرار دهند یا کاهش دهند.
هم داروی گاباپنتین و هم داروهای مخدر می توانند مورد سوء مصرف قرار گیرند. با این حال گاباپنتین پتانسیل بسیار کمتری برای سوء مصرف نسبت به داروهای مخدر دارد. به نظر نمی رسد که گاباپنتین به اندازه داروهای مخدر ایجاد حالت سرخوشی کند.
مطالعات تحقیقاتی که به سوء استفاده از گاباپنتین می پردازد، نشان می دهد که این ماده بیشتر همراه با سایر داروهای دیگر مورد سوء مصرف قرار می گیرد، در حالی که مواد مخدر مواد اولیه سوء مصرف هستند.
استفاده مزمن از داروهای گاباپنتین یا مواد مخدر می تواند منجر به وابستگی فیزیکی (بی قراری و ترک) شود، اما احتمال وابستگی فیزیکی به گاباپنتین بسیار کمتر از داروهای مخدر است. علاوه بر این سندرم ترک که با داروهای مخدر رخ می دهد بسیار شدیدتر از سندرم ترک ناشی از گاباپنتین است.
دکتر محمد حسین نجفی، متخصص قلب و عروق