اغلب مبتلایان به پرولاپس میترال نیاز به درمان ندارند؛ ولی توصیه می شود که بیماران هر ۵-۳ سال جهت پی گیری و معاینات مجدد و اکوکاردیوگرافی مراجعه کنند. بیمارانی که نارسایی میترال نیز دارند باید به فواصل زودتر (در حدود هر ۱۲ ماه) جهت معاینه و اکوکاردیوگرافی مراجعه کنند.

داروهای بلوک کننده بتا-آدرنرژیک مثل پروپرانولول در درمان تپش قلب، به‌ خصوص موارد ناشی از ضربانات زودرس مفیدند و ممکن است در درمان درد قفسه سینه و اضطراب نیز موثر باشند. البته پروپرانولول در تمامی موارد سندرم پرولاپس میترال مفید نیست. می‌توان در بیمارانی که علائم شدید یا آریتمی قابل توجه دارند پروپرانولول را شروع کرد ولی تنها در افرادی که پاسخ بالینی می دهند، ادامه دارو توصیه می شود.

در حملات گذرای ایسکمی مغزی، استفاده از آسپرین و به ندرت، داروهای ضد‌انعقاد توصیه می شود.

بعضی داروهای ضد‌افسردگی در درمان درد سینه مفید بوده‌اند. مثلا ایمی‌ پرامین قادر به کاهش درد سینه در افرادی بوده که عروق کرونر طبیعی داشته‌اند و استفاده از سرترالین (که در اصل یک داروی ضد افسردگی است) در کاهش درد سینه با منشا غیر قبلی موثر بوده است. همچنین در بعضی مطالعات، در بیماران مبتلا به درد سینه همراه با اختلالات اضطرابی، آلپرازولام (که داروی ضد اضطراب است)، اثرات مفیدی در رفع درد سینه و بهبود اختلال اضطرابی داشته است. و بالاخره آن که ورزش هوازی در بهبود علائم مربوط به درد سینه آتیپیک موثر بوده است.

در موارد نادری پرولاپس دریچه میترال منجر به نارسایی شدید دریچه میترال می شود و ممکن است نیاز به جراحی دریچه داشته باشد.

بیمار مبتلا به پرولاپس میترال قلب

یک خانم پزشک ٢٧ ساله با احساس تپش قلب ،ضربات کوبشی و ناگهانی قلب با احتمال افتادگی دریچه میترال به مطب مراجعه کردند. سابقه ای از هیچ بیماری خاصی نمی دهند. فشار خون و سایر علایم حیاتی نرمال بودند. در معاینه ضربان های قلب نابجا قابل لمس بود. در اکوی انجام شده افتادگی خفیف دریچه میترال مشاهده گردید. نارسایی دریچه مشاهده نشد.

بحث و نتیجه گیری:

حدود ۴ درصد خانها و دو درصد آقایان دچار شلی دریچه میترال و به اصطلاح پرولاپس میترال می باشند. پرولاپس میترال اغلب مشکل اساسی نبوده و بر اساس شدت آن، پزشک درمان لازم را تجویز خواهد کرد. در صورتیکه شدت پرولاپس شدید نبوده و نارسایی دریچه همراه آن وجود نداشته باشد ، بهترین راه درمان اطمینان دادن به شخص بوده و اقدام دیگری لازم ندارد. گاهی برای درمان تپش در بیماران مبتلا به پرولاپس میترال از داروهای بتابلوکر مانند پروپرانولول استفاده می نمایند. قابل ذکر است بسیاری از افرادی که در گذشته برچسب پرولاپس میترال به آنان زده شده بر اساس تعاریف جدید ، در گروه پرولاپس قرار نمیگیرند.

دکتر محمد حسین نجفی متخصص قلب و عروق و فوق تخصص آنژیوپلاستی