متوهگزیتال یک نمک اسید باربیتوریک و داروی مسکن و خواب آور است.
متوهگزیتال فعالیت مغز و سیستم عصبی را کند می کند. از متوهگزیتال برای به خواب رفتن قبل از عمل جراحی یا دیگر روش های پزشکی نیز استفاده می شود.
قبل از دریافت متوهگزیتال باید به چه مواردی دقت کرد؟
اگر دارای سابقه ی بیماری پورفیری (نوعی اختلال ژنتیکی آنزیمی است که باعث ظهور علائمی بر پوست و یا سیستم عصبی می شود) هستید، نباید از آن استفاده کنید. اگر به متوهگزیتال یا دیگر باربیتورات ها (بوتاباربیتال، پنتوباربیتال، فنوباربیتال، لومینال، نمبوتال ، سکونال و غیره) حساسیت دارید هرگز از آن ها استفاده نکنید، و یا اگر هر یک از سوابق زیر را داشته اید از مصرف آن خودداری کنید:
-بیماری پورفیری
-صرع یا تشنج های دیگر
-آسم یا بیماری انسدادی مزمن ریوی
-بیماری کبد
-بیماری کلیوی
-کم خونی (کمبود گلبول های قرمز خون)
-اختلال در غدد درون ریز
-فشار خون بالا یا پایین
-بیماری های قلبی، نارسایی احتقانی قلب؛ یا
-مشکلات گردش خون
-حاملگی
داروهای بیهوشی می توانند بر روی رشد و تکامل مغز یک کودک زیر سه سال و یا جنینی که مادرش این دارو را در اواخر حاملگی دریافت کرده است، تاثیر بگذارند. زمانی که بیهوشی برای ۳ ساعت یا بیشتر و یا پروسه های مکرر استفاده شود، این بیانات محتمل تر هستند.
اثر متوهگزیتال بر رشد مغز جنین می تواند باعث مشکلات یادگیری یا رفتاری او در زندگی شود. در برخی موارد، ممکن است پزشک معالج به دلیل وجود خطراتی، عمل جراحی شما را به تعویق اندازد.
طریقه ی استفاده از متوهگزیتال چگونه است؟
متوهگزیتال به صورت عضلانی یا داخل وریدی تزریق می شود. همچنین این دارو در کودکان و خردسال به صورت مقعدی استفاده می شود. تزریق متوهگزیتال توسط پزشک متخصص انجام می شود.
اگر زمان تزریق متوهگزیتال احساس سوختن، درد یا تورم در اطراف سوزن داشتید، حتما پزشکتان را مطلع سازید. ممکن است حالت خواب آلودگی شما برای چند ساعت طول بکشد؛ به همین دلیل حتما کسی شما را تا خانه برساند.
متوهگزیتال بسیار سریع شما را به خواب می برد. تنفس، فشار خون، سطح اکسیژن، و سایر علائم حیاتی در زمان تزریق چک خواهند شد. پس از بیداری از بیهوشی نیز تحت مراقبت خواهید بود.
اگر یک دوز فراموش شد چه اتفاقی می افتد؟
از آنجا که متوهگزیتال به صورت تک دوز استفاده می شود، برنامه ی دوز روزانه ندارد.
اگر بیش از حد مصرف شود چه می شود؟
از آنجایی که این دارو تنها توسط پزشک متخصص در یک محیط پزشکی تجویز می شود، مصرف بیش از حد آن بعید است که رخ دهد.
پس از دریافت متوهگزیتال از چه چیز هایی باید اجتناب کرد؟
این دارو ممکن است تفکر یا پاسخدهی شما را مختل کند. به مدت ۸ الی ۱۲ ساعت پس از به هوش آمدن، از رانندگی یا کار با ماشین آلات خودداری کنید. همچنین به هیچ وجه پس از دریافت متوهگزیتال، الکل ننوشید؛ زیرا که عوارض جانبی خطرناکی به دنبال دارد.
عوارض جانبی متوهگزیتال چیست؟
اگر نشانه هایی از علائم حساسیت مانند: کهیر، تنفس دشوار، تورم صورت، لبها، زبان یا گلو را داشتید سریعا به اورژانس مراجعه کنید. همچنین در صورت بروز علائم زیر نیز با پزشک یا پرستار خود صحبت کنید.
# سوزش شدید یا تورم در محل تزریق
# ضربان تند قلب
# بی حسی یا احساس خارش
# احساس سرگیجه
# تنفس ضعیف
# سردرگمی، اضطراب، و یا احساس بی قراری پس از بیهوشی
عوارض جانبی مانند گیجی، افسردگی و یا هیجان، بیشتر در افراد مسن و کسانی که بیمار یا ناتوان اند رخ می دهد.
عوارض جانبی شایع عبارتند از:
– خواب آلودگی
– تهوع، استفراغ، درد معده.
– لرز
– سرفه، سکسکه
– منقبض شدن عضله
– بثورات پوستی خفیف یا خارش
این یک لیست کامل از عوارض جانبی نیست و علائم دیگری نیز ممکن است پدیدار شوند. اگر سوالی در مورد عوارض جانبی دارو داشتید با پزشک خود در تماس باشید.
اطلاعات مربوط به دوز متوهگزیتال
۱- دوز بیهوشی با متوهگزیتال برای بزرگسالان:
القاء بیهوشی:
حدود ۱ میلی گرم محلول ۱% متوهگزیتال در هر ۵ ثانیه به صورت داخل وریدی تزریق می شود. دارو های بیهوشی گازی و یا شل کننده های عضلانی اسکلتی ممکن است همزمان تزریق شوند. دوز مورد نیاز برای القا از ۵۰ تا ۱۲۰ میلی گرم یا بیشتر متغیر است؛ اما به طور معمول ۷۰ میلی گرم کافی است. دوز معمول در بزرگسالان بین ۱ تا ۱.۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن فرد می باشد. دوز القاء بیهوشی به مدت ۵ تا ۷ دقیقه زمان می برد.
حفظ بیهوشی:
برای حفظ بیهوشی به صورت متناوب محلول ۱% را تزریق می کنند و یا تزریق داخل وریدی مداوم از یک محلول ۰.۲% انجام می شود. تزریق متناوب در حدود ۲۰ تا ۴۰ میلی گرم هر ۴ تا ۷ دقیقه یکبار بسته به نیاز انجام می شود. دوز تزریق مداوم، حدود ۳ میلی لیتر از یک محلول ۰.۲% در هر دقیقه است. دوز دارو برای هر بیمار متفاوت است. برای عمل های جراحی طولانی ، توصیه می شود دوز را به صورت تدریجی کاهش دهند. معمولا در جراحی های طولانی دارو های تزریقی دیگری، مانند مسکن، همراه با متوهگزیتال در طول مراحل استفاده می شود.
۲- دوز بیهوشی با متوهگزیتال برای کودکان:
القای بیهوشی:
برای کودک ۱ ماهه یا بزرگتر
عضلانی: ۶.۶ تا ۱۰ میلی گرم محلول ۵% به ازای هر کیلوگرم از وزن
رکتال: ۲۵ میلی گرم محلول ۱% به ازای هر کیلوگرم از وزن
چه دارو هایی با متوهگزیتال تداخل دارند؟
معمولا فنی توئین یا دیگر داروهای تشنج، رقیق کننده خون مانند وارفارین، کومادین، جانتوون، دارو های استروئیدی مثل پردنیزولون و دگزامتازون با این دارو تداخل دارند. توجه داشته باشید که گاهی ویتامین ها و داروهای گیاهی نیز می توانند با متوهگزیتال تداخل داشته باشند. پس در هر صورت قبل از گرفتن این دارو، حتما پزشک خود را از سایر داروهایی که مصرف می کنید، مطلع سازید.
دکتر محمد حسین نجفی متخصص قلب و عروق و فوق تخصص آنژیوگرافی
برای پرسش و پاسخ از دکتر روی لینک پرسش از دکتر کلیک کنید.